Juli 2009, bijna een eeuwigheid geleden lijkt het wel, kwam het kleinood ‘Life On Earth’ uit. De plaat van Tiny Vipers die bij elke luisterbeurt nieuwe sporen blijft trekken in onze ziel. Sporen die misschien wel vervagen, maar nooit helemaal verdwijnen. Dat soort plaat dus. Zelfs acht jaar na het verschijnen. En dat heeft te maken met de geslaagde combinatie van de spaarzame door folk beïnvloede klankstructuren en de bijzondere stem van Jesy Fortino. Zij heeft dus de tijd genomen om aan nieuwe muziek te werken. Niet dat ze stilgezeten heeft. Ze rondde afgelopen jaar een ingenieursstudie af; en in 2012 bracht ze samen met Liz Harris (Grouper) een album uit onder de naam Mirroring. Een samenwerking die duidelijk nog doorwerkt op deze plaat. De gitaar is vervangen door soms kadukke, organisch klinkende synthesizers. Dat proces was ook al te horen op de experimenten die ze via Bandcamp verspreidde. Met de hulp van haar instrumenten en haar nog altijd heerlijke stem weeft ze ingenieuze nummers in elkaar. De stem zweeft als het ware door de zeer gedetailleerde, nevelige klanklandschappen die ze opbouwt. Ruis, duistere vocalen en ontregelende elektronica vormen een natuurlijke symbiose op deze plaat.