Met het ensemble Sintiromarus haalt het Haagse jazzlabel OAP Records een merkwaardige groep binnen. Kennelijk wil de Nederlandse platenfirma haar aanbod verruimen door ook wereldmuziek in haar portofolio op te nemen. Het in oktober 2006 opgerichte kwartet Sintiromarus blijkt in elk geval een goede keuze. Het viertal slaagt er moeiteloos in om met behulp van slechts twee violen, piano en hakkebord een hele wereld op te roepen waarin zigeunermuziek uit Rusland en de Balkan een hoofdrol speelt. Het repertoire op Latcho Drom bestaat uit twaalf traditionals en ook nog Csárdás van Vittorio Monti, een werkje dat inmiddels uit praktisch oogpunt ook al de status van traditional toebedeeld mag krijgen. Uit de keuze van de gebrachte werken mag het duidelijk zijn dat Sintiromarus eerder dan het genre open te breken, wil opteren voor technisch perfecte uitvoeringen van bestaande muziek. Een opdracht waarin ze uitstekend slagen: de geschoolde musici hebben de techniek van hun instrumenten zó goed onder de knie, dat ze zich volledig kunnen concentreren op sfeer en spelplezier. Latcho Drom is dan ook een sprankelende plaat, evenwel zonder speciale verrassingen.