Godnondefuck zeg wat is hier gebeurt? Is dit echt dezelfde Pretty Girls Make Graves van New Romance en Good Health? De vurige punkrock van die albums is in ieder geval spoorloos, in plaats daarvan een extra keyboard en een koerswijziging die behoorlijk rigoreus is. Schuldige is Nathan Theele, de gitarist verliet onlangs de band en liet de dames zitten met een enorm gat. Dat gat werd opgevuld met keyboardiste Leonie Marrs en de snerende gitaarmelodieën maakten plaats voor een gesynthpopte versie van hun originele geluid. Ook vuurspuwster Andrea Zollo boet behoorlijk aan intensiteit in, haar PJ Harvey snauw is verdwenen, de stekels gladgestreken. The Nocturnal House begint nog spannend, we horen postpunkgitaren en dwingende drums, Zollos vocalen zijn duidelijk afgerond en het vuur zit meer en meer onder de huid maar is zeker nog aanwezig. Het wordt lastiger wanneer ze ineens met dartelende synthpop gaan spelen. Zwaar aangezette keyboardbruggetjes en Zollos tweepopvocalen zijn toch niet wat we zoeken in een Pretty Girls Make Graves plaat. Er is misschien iets voor lef te zeggen, ze kiezen in ieder geval niet de makkelijke weg en passen zich aan aan de veranderende omstandigheden. Toch is Élan Vital niet zo vitaal als ze ons willen doen geloven, dit is een band op zoek. In plaats van een vaste waarde.