ieuwste aanwinst op het prima tak:til, een sublabel van Glitterbeat (zie ook fijn volk als 75 Dollar Bill, Joshua Abrahams & Natural Information Society, Park Jiha en Jon Hassell), is een album van Raül Refree, een Spaanse muzikant-producer die intussen al een paar albums bij elkaar speelde, zich als producer regelmatig toelegt op een nieuwe golf van flamenco-artiesten, maar ook een vinger in de pap te brokken had op twee albums van Lee Ranaldo. Met ‘La Otra Mitad’ maakt hij een relatief bescheiden, maar fascinerend statement. Het album bestaat uit veelal korte songs die opgebouwd zijn uit al dan niet bewerkte street recordings (vooral dialogen en liederen van onbekenden), akoestische en elektrische gitaarexcursies en gedoseerde elektronische bewerkingen. Dat heeft het ene moment iets van een verwarrende muzikale trip die tegen het filmwerk van Badalamenti gelegen heeft, maar keert net zo vaak en gemakkelijk naar een verlaten café op het uitgedroogde Spaanse platteland. Roots en experiment gaan hand in hand en vormen zo de soundtrack bij een nog te maken film die even simpel als ongewoon aanvoelt, met ‘Fandangos negros’ als middelpunt van de vervreemding.