Het laatste decennium hebben wij Lee, Thurston, Kim en aanhang niet meer op de voet gevolgd. Dat heeft minder van doen met de kwaliteit van hun recente oeuvre dan met onze ongeneeslijke zucht naar nieuw en anders. Wegbereiders kunnen de New Yorkers echter niet meer genoemd worden, en na 25 jaar in het vak heeft de jeugdige dadendrang plaats gemaakt voor grijzende slapen. Sonic Youth houdt labelgewijs de dingen duidelijk gescheiden: Geffen voor de liedjesplaten, het eigen SYR als uitlaatklep voor experimenteler werk. Op deze zesde aflevering uit de reeks brengt men een hommage aan het werk van Stan Brakhage, samen met Maya Deren en Kenneth Anger dé pionier van de Amerikaanse experimentele film. De opname, daterend van vlak na Brakhages overlijden in 2003, bevat drie lange groepsimprovisaties als begeleiding bij een selectie uit zijn kortfilms. Verder verwijderd van rock was het vijftal nog nooit. Te gast is Tim Barnes, bekend van o.m. het psychfolkgezelschap Tower Recordings of van zijn labeltje Quakebasket. Barnes stelt zijn uitgebreide collectie belletjes, hand- en houtpercussie ten dienste van de trage, cyclische bewegingen van versterkergezoem en gitaarfeedback Liefhebbers van geestesverruimende krautjams of de kiwinoise op Metonymic of Corpus Hermeticum kunnen zonder verwijl tot aanschaf overgaan. Donderwolken zwellen aan en glijden weer over, het onweer barst pas los in het afsluitend kwartier. Zoals gebruikelijk in deze reeks, komen de hoesnotas in een vreemde taal (herinner u o.m. Slaapkamers Met Slagroom). Dit maal werd gekozen voor het Litouws, de moedertaal van Jonas Mekas, regisseur, dichter, inspirator en medestichter van de befaamde New Yorks Anthology Film Archives waar het concert plaatsvond. Wat ons betreft een geslaagde want atypische Sonic Youth-plaat, die wellicht meer uit het rek zal mogen als de conceptuele tour de force ‘Goodbye 20th Century’.