Een man die van vele markten thuis is, dat is het minste dat we van Mr. Marcaille kunnen zeggen. We zagen hem bijvoorbeeld met Aerobicnoise, aan de knoppen draaiend en alles wat van geluid binnenkwam door de noisemangel halend. Die geluiden kwamen van een hulahoop, een ferme gymnastische oefening voor de dame van dienst, en een hometrainer waarop een heerschap als een volleerd wielrenner tekeer ging. Of als Rraouhhh!, waarin hij samen met Sophie een geflipte versie van Suicide neerzette. Of als zijn aimabele Arnaud zelf natuurlijk, die zijn eigen shows van ludieke gekkigheid voorziet. En hij treedt ook solo op, waarbij hij steevast vergeet zijn releases mee te brengen. Het is voor hem van minder belang, waardoor slechts sporadisch iets verschijnt. Gelukkig is er nu deze heruitgave van zijn langspeler uit 2013, waarop we hem eindelijk in volle glorie thuis kunnen beluisteren. Een cello, een basdrum en een indrukwekkende stem, ruw, grauw en zwaar gedompeld in heavy metal. Als een éénmansversie van Antiseen of MC5 gaat Mr. Marcaille als een wildeman tekeer, heftig pompend op zijn pedaal en de cellosnaren martelend als was hij gitaarsalvo’s aan het spelend. Er zitten trouwens heel wat metalriffs van klassiekers verscholen in de tien nummers. Ze hoeven het niet te weten. Uiteraard staan ook zijn liveklassiekers ‘Wall Of Death’ en ‘Hang The Pope’ (Nuclear Assault) op deze plaat, die Apocalyptica als een stel gekostumeerde ballerina’s laat klinken. Dit is pas cellometal!