Na een pauze van vijf jaar, komt Red Snapper in 2007 weer bij elkaar voor een optreden op het festival The Big Chill. Na het comebackalbum Pale Blue Dot, komt het Londense drietal nu met Key. Hierop mengt Red Snapper opnieuw elektronica met analoge instrumenten en ze worden hierin bijgestaan door Tom Challenger, die klarinet en saxofoon speelt. Gastvocalen worden verzorgd door Eliza Carthy en Gavin Clark. Key wordt door de band zelf omschreven als afrobilly funk, grinding dub jazz en future blues bophop. Sommige tracks, waaronder opener In Your Backs en Chimee, doen wel wat denken aan een lichtere, jazzier versie van Radiohead en een minder freaky variant van Flying Lotus. Het wat dreigende Spikey gaat meer richting het geluid van Fuck Buttons en ook Take Your Medicine en Loveboat doen aan dit duo denken, maar dan aangevuld met blazers. In de wat dubby tracks Biffa Bacon en Great First Touch wordt de basis gelegd door de contrabas van Ali Friend en verder worden deze nummers subtiel ingekleurd met blazers. Ook in Racing Snake speelt de contrabas een belangrijke rol, maar deze track is een stuk nerveuzer. Het mengen van elektronica en analoge instrumenten is anno 2011 niet meer zo baanbrekend als in 1994, toen Red Snapper ermee begon, maar het drietal levert met Key opnieuw een prima album af. Alleen als het tempo teveel naar beneden gaat, zoals in het zeurderige Architectronic weet de band minder te boeien.