Geins’t Naït is zo’n band die ik al heel lang kende, maar eigenlijk alleen van naam. Ik leerde ze kennen als een band uit het umfeld van de meer curieuze uitwassen van de industrial uit de jaren ’80. Dat blijkt wel ongeveer te kloppen. De vroege lp’s van de Franse band trokken vergelijkingen met boze acts als Dissecting Table, maar ook dadaïstische bands als Nurse With Wound en Bene Gesserit. Inmiddels zijn we bijna dertig jaar verder, en bestaat Geins’t Naït nog steeds. Laurent Petitgand was ooit lid, maar wordt sinds de vorige plaat uit 2011 – destijds de eerste sinds 1993 – los genoemd. De hele wilde haren zijn de heren inmiddels een beetje verloren; of we zijn meer gewend geraakt, want de onvoorspelbaarheid en gekkigheid komen minder extreem over dan op de platen van weleer. ‘Je Vous Dis’ is een mengsel van modern klassiek, elektronische ritmes en rare stemmen. Sommige nummer hebben een melodische basis van piano of klassieke gitaar, waarbij de onderliggende samples soms klinken als een poging om afwijkende geluiden te injecteren om het allemaal niet te normaal te laten zijn. Soms steekt opeens een harmonica de kop op, en dreigt iemand met een Residents-stem een chanson in te zetten. Andere nummers zijn mysterieuze collages die aan Nurse With Wound, en soms een beetje aan Coil doen denken. Confronterend, zoals vroeger, is het in ieder geval niet; en des te moeilijker om te duiden. Iets zegt me dat dat precies is waar de band op uit is.