Reeds in 1994 werd 13th Hole door John Peel uitgenodigd voor het opnemen van een sessie. Het is mee daarom aardig dat de Frans/Italiaanse groep hun nieuwe album opdraagt aan de overleden dj. Het is de vraag of hij 13th Hole nog steeds goed zou vinden, want hun op Amerikaanse leest gestoelde noiserock klinkt bij vlagen wat gedateerd, te spierballerig. Op de momenten dat de invloed van PJ Harvey (bij zangeres Isa) het meest hoorbaar is, is 13th Hole het meest genietbaar. We horen flarden Sonic Youth, de Breeders komen voorbij, maar wat 13th Hole nou zelf is, komen we niet helemaal te weten. Daarvoor zijn de composities over het algemeen wat te vlak, te weinig bijzonder.