Het titelloze debuut van het weergaloze Hospitals uit San Francisco teisterde in 2003 regelmatig de oren van mijn aan techno verslaafde parkiet. Die plaat verscheen op het in noisy garagerock grossierende In The Red-label. De band breidde zichzelf uit van een duo tot een trio, bestaande uit twee gitaristen en een drumster, en besloot daarenboven de noiserockers die op Load hun platen uitbrengen van enige extra concurrentie te voorzien. Deconstructie en atonaliteit staan hoog in het Hospitals-vaandel, in een wereld waar Pussy Galore, een uit zijn dak gaand Sonic Youth ten tijde van Bad Moon Rising en het quasi niet te overtreffen Harry Pussy een monsterverbond aangaan. Pas op, er is ruimte voor een bepaalde vorm van melodie op deze plaat, al duren die schone liedjes nooit lang. De aandachtsspanne van het trio is namelijk aan de hele korte kant. De zang vliegt alle kanten uit, al dan niet vervormd. Als het maar overstuurd klinkt. Deze plaat lijkt opgenomen in het binnenste van een aangeslagen toiletpot en met een houding van complete desinteresse. Niets mis mee als het gebeurt zoals The Hospitals het doen. De eenentwintigste eeuw heeft een opvolger voor het even nihilistische Cheater Slicks gebaard en wij genieten met volle teugen, de volle vijfentwintig minuten. Terwijl we bezig zijn, gooien we nog maar eens de vierde langspeler van Lightning Bolt in de cd-speler. Wie dacht dat de band zich na de drie voorgaande platen nog onmogelijk kon verbeteren of vernieuwen, is eraan voor zijn betweterij. Net als The Hospitals dateert de vorige superplaat (Wonderful Rainbow) uit 2003. De band toerde daarna uitgebreid, onder meer ook in Vlaanderen. De vruchten van het lange onderweg zijn, kunnen we horen op ‘Hypermagic Mountain’. Tien seconden duurt het alvorens we weten: dit is Lightning Bolt en dit is een knaller van een plaat. Beuken doen ze, bij momenten nog sneller dan voorheen. Nergens wordt het experiment geschuwd, ook niet wat betreft de vocale erupties. Het lijkt alsof Lightning Bolt, met louter bas en drums, telkens een stapje verder gaat in zijn ongebreideld chaotische universum, telkens een stapje dichter bij het uiteindelijke geluid dat beide heren voor ogen en oren staat. Hypermagic Mountain bevat dan ook alleen maar nummers die de term noiserock tot ongekende hoogten verheft. Superplaat en een hoge binnenkomer in ons favorietenlijstje.