The Cubical uit Liverpool debuteerde met Come Sing These Crippled Tunes, een plaat waarop heel wat songs stonden die een maffe vorm van blues uit onze boxen lieten schallen. Daarbij viel niet direct de virtuositeit op de instrumenten op, want het durft bij The Cubical al eens net te rommelig klinken, maar wel de stem van Dan Wilson. En dat is net zo op deze opvolger, waarop opnieuw bluesy songs staan die lagen stof te verzamelen in de garage. Elf liedjes die niet te gepolijst klinken, maar eerder als een stoffige versie van Captain Beefheart of Tom Waits, door de mangel gehaald bij Johnny Cash en Nick Cave, waarna Wilson, die ook de meeste songs schrijft, er zijn rauwe stem tegenaan gooit om het weer allemaal om zeep te helpen. De harmonica, de Telecaster, de diepe bas, we horen ze, maar ze ondersteunen allemaal de grauw van Wilson. En die schrijft bij momenten hele mooie liedjes, zoals Walking Around Like Jesus en The Myth Of Willie McCrath. Bij Are We Just Lovers kan menig traantje worden gelaten, The Cubical speelt blues natuurlijk, en net zo goed kennen de drie heren hun literatuur. An Ode To Franz Biberkopf, Berlin Alexanderplatz is dan niet ver lopen meer.