Hoe ze het voor mekaar gekregen hebben is mij een raadsel, maar voor hun debuut zijn Thomas Braun en Till Maragnoli erin geslaagd om een paar heel grote namen te strikken. Ze begonnen als afro-reggae bandje in Freiburg waar ze ontdekt werden door Rainer Trüby. Drie jaar geleden verscheen hun eerste 12 op Compost en die wist meteen de aandacht te trekken door zijn sterke productie en een volwassen geluid. De fusie van bossa, Afro-beat, samba en jazz kon op heel veel bijval rekenen. Nu ligt het titelloze debuut in de winkel en Intuit lost hiermee de verwachtingen volledig in. De aanwezigheid van enkele levende legendes is daar niet vreemd aan natuurlijk. Ga er maar even voor zitten: het Braziliaanse koppel Flora Purim en Aïrto Moreira, gitarist Ray Obiedo (zie Herbie Hancock), Black Jazz-held Doug Carn en de stem van Andy Bey. Het kon veel slechter. Intuit heeft echter niet de ambitie om revolutionaire dingen met al die mensen te doen. Flora en Aïrto verrijken een lekkere samba en Andy Bey loopt op de dunne lijn tussen soul en jazz, maar ze doen dit dan ook als vanouds uitstekend. Doug Carn (jazz in hart en nieren) verkent wel nieuw terrein in Fenytola, een anagram van Fela (Kuti) en Tony (Allen), waar hij zijn Hammond-orgel over een Nigeriaanse groove laat strelen. Het zou echter oneerlijk zijn om alle lof aan deze ronkende namen toe te kennen. Ook de andere muzikanten komen goed tot hun recht en dat is volledig te danken aan de frisse productie. Het gebeurt met zoveel vakmanschap en hoorbaar speelplezier dat Intuit tot één van de sterkste nujazz-releases van het moment mag gerekend worden.