Onkruid vergaat niet, en zeker al niet als het onvervalste anarchopunkers betreft. Subhumans uit Warminster, Wiltshire ontstond in 1980, splitte in 1985 en kwam in 1998 in de originele bezetting weer bijeen om de strijd tegen alle onrecht verder te zetten. In 2004 verscheen de dubbelelpee ‘Live In A Dive’ bij Fat Wreck Chords en kwam ook de rariteitencollectie ‘Unfinished Business’ in de rekken. ‘Internal Riot’ is echter geen restjesverzameling of de registratie van een reünieconcert, maar een volwaardig regulier nieuw album. Na negen jaar hebben de vier heren het gepresteerd om een van hun knapste albums ooit in elkaar te knutselen. Verwacht geen muzikale of tekstuele koerswijzigingen. De band blijft zijn roots, geworteld in dezelfde scène als Conflict, Crass, Flux Of Pink Indians en Rudimentary Peni, trouw. Dertien nummers staan er op, waarvan alleen het ietwat te lang uitgevallen ‘Never Ending War Song’ niet helemaal voldoet. Knallers als ‘This Years War’, ‘Won’t Ask You Again’ of ‘Culture Addict’ doen glorieuze tijden herleven zonder oubollig te klinken. Anarchistisch getinte hardcore klonk namelijk in jaren niet meer zo fris. Dick, Trotsky, Bruce en Phil vieren dertig jaar punk zoals het hoort: met een knaller van een nieuw album dat nog eens lekker wild rond zich heen schopt. Geen snelle cashcow voor Subhumans maar trouw aan de idealen. Dit zijn oude rukkers die er wel nog toe doen.