‘Intermission 2000-2008 verzamelt vier oude tracks die vroeger reeds, in verschillende contexten en in beperkte oplage verschenen, aangevuld met een remix die nooit eerder verscheen. De vier oude nummers zijn onversneden Ambarchi materiaal. Zijn werkwijze is gekend. Hij ontlokt aan een toon (of deze nu van een gitaar, een prepared piano of een cymbaal afkomstig is) harmonische onder- en boventonen die hij laat verglijden tot geraffineerde drones. Sommige nummers zijn uitgebeend tot op het bot, terwijl hij in andere nummers texturen op elkaar stapelt tot er minimale ritmes en verdoken melodieën ontstaan. In vijf nummers komt het hele spectrum van Ambarchis oeuvre aan bod: van zachte, ingehouden, haast meditatieve nummers tot verschroeiende noisy crescendos. Ambarchi is een vakman die zelden teleurstelt, ook nu niet. De echte verrassing van deze plaat wordt gevormd door Iron Waves, een remix van een nummer van Paul Duncan, een jonge singer-songwriter uit Texas met een stemtimbre dat refereert naar Will Oldham. De combinatie van Ambarchis geluidstexturen met de breekbare stem van Duncan is ronduit magnifiek.