Hoewel de groep rond rapper Raw Poetic en samplemeester K-Murdock al een tijdje meedraait in het ondergrondse circuit van Washington, zullen veel luisteraars hen op dit album voor het eerst bezig horen. Een uitgebreide distributieovereenkomst met het Rawkus-label zorgt ervoor dat hun werk nu ook in Europa vlot verkrijgbaar is. Zo te horen werd de Europese rapfan al die jaren niet echt onthouden van spectaculair materiaal. Om heel eerlijk te zijn: Ink Is My Drink zit volgestouwd met middelmatig materiaal. Over het algemeen bevatten de beats van K-Murdock te weinig muzikale elementen om te kunnen blijven boeien: de loops zijn te kort, de gehanteerde technieken voorspelbaar. Hoewel enkele betere momenten (zoals Burning Bush dat wat funkelementen in zich meedraagt, of het Californisch aandoende Place On Earth) niet ontbreken, overheerst vooral het déjà-vu-gevoel. Krakerige samples van oud vinyl, versnelde geluidsfragmentjes uit soulplaten, enzovoort: erg vernieuwend is dat anno 2007 allemaal niet meer. Daarenboven helpen de vrijwel identieke toonaarden en de wat vlakke klank de boel ook niet vooruit. Enkel Starlite verdient nog een speciale vermelding als meest atypisch en origineelste nummer: hectische beats, elektronica en stemmingswisselingen houden de track spannend. Uiteindelijk slaagt langspeler Ink Is My Drink wel niet in haar opzet als de grooves saai zijn, wie luistert er dan nog naar de boodschap?