We gaan terug in de tijd voor een nostalgische blik in de Indonesische archieven van de jaren 1970-1980. Deze vinylverzamelaar op het jonge Sham Palace label van Mark Gergis (Porest/Neung Phak) raapt twaalf rake poprariteiten van Java en Sumatra samen en zo wordt de fakkel doorgegeven van speciale uitgaves die niet altijd hun weerslag kunnen vinden op Sublime Frequencies. Heb je ooit gehoord van Ira Maya Sopha en Dina Mariana? De kans is vrijwel nihil, maar in de eerste twee songs swingen deze dames op en top met hun bevreemdende discofunk met bliepende synths die doen hunkeren naar tropische nachtclubjes van weleer op de eilanden. Spacey kauwgomballenpop komt van Aria Junior, en Orkes Melayu Bulan Purnama brengt met ‘Jangan Menghina’ een instrumentale spacejam in een psychedelische orgelcompositie. De dansbare synthpop van de Sumatraanse zanger KIM is een van de klappers op de plaat waarvoor een klassieke Bollywoodsong (‘Man Dole Tere Man Dole’) is herwerkt in Minang folkpopstijl met kabbelende beats, een mysterieuze synthesizermelodie en fluitjes. Het trio Bimbo mengt in ‘Borondong Garing’ klassieke Sundanese volksmuziek uit West-Java met elektrische instrumenten. De instrumentale dweper ‘Siti Padang’ van Kamar Ruddin Z is een parel met een trage melancholische wals voor die laatste dronken dans. We draaien om naar kant B. De watersnood van Bangladesh wordt bezongen door Orkes Melayu Purnama met fuzz gitaar en allerlei stormeffecten. ‘Kawanku’ van Ira Maya Sopha is een psychedelische popsong over vriendschap en Zul Darwis & Asmidar Darwis spelen bliepende synthpop en scheurende gitaren in ‘Sifat Manusia’. Het prachtige ‘Endar Lela’ van Kamar Ruddin Z ten slotte is een waardige instrumentele afsluiter vol melancholische pracht die nog lang door het hoofd spookt. Deze compilatie biedt, kortom, prachtige klanken die menige noorderling zal doen smelten, en vers exotisch voer voor de ondergrondse disco.