Met de heruitgave van In The Sack laat De Stijl zesentwintig jaar na het verschijnen van de originele, slechts in beperkte oplage verkrijgbare elpee, het grote publiek kennismaken met de wondere wereld van Mark Tucker. De plaat getuigt hoe Tucker in 1983 experimentele popdeuntjes, tapemanipulaties, meerlagige stemmen (met dank aan This Heat voor de inspiratie), fragmenten spoken word, primitieve elektronica, achterwaarts ingezongen vocalen en jazzy instrumentaaltjes (gespeeld op een lichtjes ontstemde buffetpiano) losliet op de argeloze luisteraar. Met zijn beroep als postbode hield de man blijkbaar genoeg vrije tijd over om zijn ideeën met behulp van een multitrackrecorder minutieus gestalte te geven het hele album kwam bijna louter op eigen kracht tot stand. De geschifte muzikale ideeën en de naïef-gevaarlijke teksten toonden dan ook rechtstreeks de mentale aandoeningen aan waarmee Tucker geplaagd zat. Door de vele stemmingswisselingen en het springerige geëxperimenteer is In The Sack dan ook geen eenvoudig luistervoer. Voor liefhebbers van experiment en historische curiosa is het opnieuw verschijnen van de legendarische langspeler niet minder dan een godsgeschenk.