In The Light is een doorsnede van het werk van Shana Falana. Het zes nummers tellende cdtje is deel van een andere plaat die echter nog niet werd uitgebracht. De dame die het meeste van deze plaat zelf deed, heeft eerder al twee platen gemaakt en uitgebracht in de Verenigde Staten. Channel bevat liedjes die ze maakte tussen 1998 en 2003, thuis in San Francisco, Brooklyn en nog later New York. Velvet Pop komt erna, met liedjes die ze opnam tussen 2004 en 2008. Beide platen staan vol transcendentale nummers die droompop met shoegaze verenigen en net als In The Light is het de bezwerende stem van de dame zelf die intrigeert. Het enige dat we haar kunnen verwijten is dat ze nauwelijks de moeite neemt om teksten neer te pennen. Sommige liedjes worden eerder door een chant gekenmerkt, die echter wel voor een hypnotiserend effect zorgt. Opener Dizzy Chant kent een intro die zo van Sonic Youth lijkt weggelopen, om al snel te veranderen in een song die wat doet denken aan Spacemen 3, waarin ze klinkt als een vrouwelijke versie van Jason Pierce. Shana Falana maakt het gros van haar liedjes gewoon bij haar thuis, op haar eentje. Deze keer mocht Kevin McMahon, die tevens de plaat produceerde, gitaar en drums toevoegen. De instrumentatie is over de hele lijn eerder beperkt en dient alleen maar om de bevreemdende, onwereldse zang te ondersteunen, een accentje te leggen en de verwondering opwekkende sfeer te versterken. Uiteraard gaat alles door een boel effecten, om naar onze mening superieure shoegaze te maken met weinig middelen.