Ze gaan bij bosjes tegenwoordig, de muzikanten. Niet zo vreemd ook, voor de eerste generatie popmuzikanten beginnen de jaren te tellen. Zeker bij de figuren voor wie de hoogtijdagen tegelijkertijd tropenjaren waren. Er is mee te leven, als zij heengaan. Moeilijker wordt het wanneer talenten uit het leven worden gerukt. Telefon Tel Avivs ‘Map Of What Is Effortless’ was, zonder overdrijven, een indrukwekkend meesterwerk in 2004. Elektronica, sferen en een spoor van melancholie kwamen samen in de muziek. Pas vijf jaar later kwam de opvolger, ‘Immolate Yourself’. Het album evenaart de voorganger, maar overtreft deze niet. Wederom die melancholie, die prachtige sferische melodielijnen en ook de beats die ervoor zorgen dat de luisteraars op het puntje van de stoel blijven. En die titel, ‘offer jezelf’ staat er. Charles Cooper deed het, een week na het verschijnen van het album pleegde hij zelfmoord. Dat is een offer waar niemand beter van wordt. Nu moeten we het doen met de drie albums van de band en de vele remixes. Het is goed treuren bij deze prachtige muziek. Maar of we nu dankbaar moeten zijn met dit album of juist verdrietig dat dit het definitieve einde van deze geweldige band is. Ik ben er nog steeds niet uit.