Normaal gebruiken we biootjes altijd om de oud-papierbak mee te vullen, of voor wat extra kladpapier, maar nu kregen we er toch eentje met een aardige openingszin. Dino Felipe is de Charley Patton van de elektronica. Regelrechte onzin, want Felipe maakt aardige muziek, maar daarmee is hij er niet. Evenwel toch leuk bedacht. Felipe is eerder de man van de duizend geluiden die hij maar moeilijk ordelijk weet te structureren. Met 26 nummers in 75 minuten is Im You ook nog eens een flinke zit. Uiteindelijk een zware zit, want Felipe heeft een indrukwekkend geluidspalet, maar zijn nummers missen kracht. Hier en daar zitten er aardige stukken tussen, maar voor het grootste deel is het doorbijten.
Hetzelfde geldt eigenlijk voor Ed Lawes, hoewel die muzikaal toch een eind bij Felipe uit de buurt opereert. Lawes is de nieuwste protégé van Mike Paradinas en op Planet Mu mag hij alles doen wat hij wil. Zo lijkt het, want ook hier ontbreekt vooral lijn en kracht. Het eerste nummer begint elektronisch en daarna stapt Lawes over op modern gecomponeerd. Maar niet verrassend, nieuw of beter dan al eerder is gedaan. Beide platen gaan daarom de kast in als aardig werk. Het probleem is alleen dat ze waarschijnlijk niet snel de kast nog uit zullen komen.