Net als Tine Kindermann verdiept ook de van oorsprong Zwitserse Kristina Fuchs zich in de wereld van volksliederen. Maar in tegenstelling tot haar collega, gebruikt vocaliste Fuchs de melodieën enkel als uitgangspunt voor improvisaties. Dat zorgt meteen voor een mooie spanning tussen de traditionele elementen en de vrije, jazzy bewerkingen. Im Röseligarte geeft de muzikale erfenis van het Midden-Europese bergland een hedendaagse herinterpretatie waarop ze ginds jaloers mogen zijn. Ook met de instrumentale ondersteuning die Fuchs krijgt, zit alles snor. Naast door de wol geverfde muzikanten als Dré Pallemaerts (drums, percussie) en Eric Vloeimans (trompet), leveren ook Monica Akihary (stem, bellen) en Jeroen van Vliet (piano) hun bijdrage. De meeste liedjes beperken zich tot de combinatie Fuchs plus één, hoogstens twee andere muzikanten, zodat de sfeer te allen tijde bijzonder intimistisch blijft. Merkwaardig genoeg ontbeert de cd informatie over de herkomst van de liedjes. Naar eigen zeggen zocht Kristina Fuchs zich een breuk achter het Zwitserse liedboek Im Röseligarte een verzameling van honderden jaren aan wijsjes. Het is daarom onbegrijpelijk dat de teksten (in een Duits dialect? Jiddisch? Reto-Romaans?) niet zijn afgedrukt. Maar goed, laat ons niet te streng zijn: de liedjes staan op zich en met deze cd bewijst Fuchs dat haar zoektocht meer dan de moeite waard was.