Illustra Nos

Weltschmerz uit Amersfoort is actief sinds 2009 en heeft nu een opvolger klaar voor de in 2014 verschenen debuutlangspeler ‘Odium Humani Generis’. Het duo Hræsvelg alias Michiel van der Werff (bas, gitaar) en Valr (drums) speelt black metal schatplichtig aan de jaren 1990 maar met voldoende eigen accenten om boeiend te blijven. Daarvoor nodigt Weltschmerz gewoon gasten uit, waaronder Hreim voor de zeer gevarieerde zang en Gied van Oorschot die op twee nummers een heel sterk staaltje cello bijdraagt. Christiaan Post op trompet en Berend van Gurp op trombone voegen hier en daar wat noten toe, net als extra gitarist Eitr en zangeres Noëmi Schermann. Die extra bijdrages zorgen ervoor dat de zes nummers elk een heel eigen karakter krijgen. Black metal waarin geëxperimenteerd wordt met genrevreemde instrumenten dus, die net daardoor uiterst boeiend klinkt. De band is ook slim genoeg om niet aan één stuk door te razen. Hier en daar voegen ze een atmosferischer rustmoment in. Dat werkt bijvoorbeeld zeer goed in ‘Gloria Mundi’. ‘Reverence’ is eerder verwant aan Neurosis dan aan stereotiepe black metal. Die dreigende cello geeft hier nog net dat tikje extra aan het doemscenario.

Het trio Inoculated Life is nog maar een jaar actief en bracht tot nu toe slechts een demo uit (‘In Hope Of Eternal Life’). Aan het volle geluid van ‘Exist To Decay’ is dat er absoluut niet aan te horen. Loodzwaar klinkt deze band, met een geluid dat ergens tussen death metal, grindcore en power violence uitkomt. Afkeer en woede, haat tegen de politie, tegen overheden en begaan met dierenleed gooien de drie er toch een ferme groove tegenaan. Het snelle en tegelijk halsbrekend dansbare ‘Suffer’ is daar een uitstekend voorbeeld van. Elk van de zeven nummers komt binnen als ware mokerslagen. De korte duur van de plaat doet daar geen afbreuk aan. Meer kan een mens soms niet hebben. Prima debuut.

Tombtoker is met zijn vijven en debuteert met een vijf nummers tellende ep. De muziek zit dicht bij wat Eyehategod op zijn beste momenten presteerde. Straffe doom annex stoner dus, waar invloeden uit zowel extreme metal als uit het noiserockgenre door worden vermengd. Uit Baltimore, Maryland komt de band, die uit de as verrees van Enemy Insects en Roomrunner, respectievelijk hardcore thrash en noiserock, combineert Tombtoker het verleden met ieders fascinatie voor Black Sabbath in nummers die worden gebracht met de intensiteit van Iron Monkey en soms zelfs The Jesus Lizard. Op naar die langspeler zouden we durven stellen.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Weltschmerz_IllustraNos
geplaatst:
do 28 nov 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!