Bram Devens maakt deel uit van het Belgische losvaste, licht-psychedelische en zwaar-sjamanistische collectief Silvester Anfang. Solo laat de man zich Ignatz noemen en gaat hij voor uitgepuurde, op een stokoud bluesidioom geïnspireerde, postmodern overstuurde en atonaal bespeelde gitaren. Hier en daar gooit hij er ook nog wat moderne elektronica tegenaan. Wat je dus zou krijgen als je de effectapparatuur van Sonic Youth in geschenkverpakking middels een tijdscapsule – zonder handleiding – naar het Mississippi van de jaren 1920 zou sturen. Het resultaat is 21ste eeuwse oermuziek, ontdaan van elke vorm van cynisme. III is de jawel derde officiële cd/vinyl-release (de man releaset ook enthousiast op cassette). Nu eens spookachtig zoals Valet op haar Blood Is Clean, dan weer manisch als had The Velvet Underground Otis Spann op zang geëngageerd. Ignatz bevrijdt de blues uit zijn keurslijf, snijdt er alle overbodige franje af en vindt daarmee zijn hoogsteigen freeblues uit. Captain Beefheart na een zen-kuur. Of zoiets. Een kabel rechtstreeks van het ruggemerg naar het mengpaneel. Intuïtieve muziek op zn best.