Daar is hij, eindelijk: het derde deel van de trilogie Ceremony, een maximalistische suite in drie bewegingen, drie cds in dit geval. Steven R. Smith, die onder de naam Ulaan Khol schuil gaat, is niet alleen soloartiest. Hij maakt ook deel uit van andere projecten zoals Thija, Mirza en Hala Strana. En wat is er dan zo bijzonder aan dit afsluitende gedeelte, zeker gezien we I en II nogal inwisselbaar vonden? De drones, al dan niet gedrenkt in feedback, zijn grotendeels verdwenen; de sfeervolle, zoals gewoonlijk ongetitelde stukken net zo goed. In de plaats verrast Smith ons met stevige gitaarexcursies en een overdaad aan distortion. Akkoord, meestal bouwt hij de tracks rustig op, zijn gitaar met zachtheid behandelend, maar lang houdt hij dit niet vol. Exploderen moeten die songs. Freaken dat het een lieve lust is, zonder de draad of de structuur van zijn acht stukken uit het oog te verliezen. Drones zijn nog heel licht aanwezig, of dat denken we, want Smith kiest ervoor om eer te betonen aan psychedelische kosmisch freakrock, om er uiteraard een eigen draai aan te geven. We denken aan het werk van de inmiddels vergeten Roy Montgomery of een tot de verbeelding sprekende kruising van vroege Stooges en Popol Vuh. III is een mooie afsluiter van Ulaan Khols donkere trilogie, en vat tegelijk de volledige catalogus van Smith samen op één cd. Episch, verrassend, bevreemdend, noisy en toch instapklaar.