Hen omschrijven als vreselijke en onbeluisterbare herrie zou hen oneer aandoen, maar zeggen dat Staff een prachtplaat maakten, zou ook een overdrijving zijn. De plaat onderscheidt zich niet van de vele rockplaten die op dit moment uitkomen. Ze maken korte nummers die opvallen doordat ieder nummer een karrevracht aan referenties oproept. Zo doet opener Hey Sister sterk denken aan Dinosaur jr.. Hoor je in Metal een nummer dat gemaakt zou kunnen zijn door Eagles of Death Metal. Bottom, Bump, Bottom geeft je het gevoel dat je naar een plaat van Billy Bragg aan het luisteren bent. Het enige nummer waar je niet meteen een andere band in hoort, Headshake baby, blijkt uit te monden in een nummer dat wel heel veel lijkt op Rocking in the Free World van Neil Young. Op afsluiter, We Do Weddings, bieden ze zichzelf aan om te spelen op uw betere trouwfeest, verjaardagen en barbecues. Ze zeggen zelfs te spelen wat u maar wil. Alles behalve hun eigen repertoire graag!