The Hitmachine is bijna altijd op een prettige manier ontregelend. De bezetting van de groep wisselt, waardoor het onduidelijk blijft wie er nu wat op plaat heeft gezet, zeker omdat de bijgeleverde informatie minimaal is. Aan de vormgeving is veel aandacht besteed en de muziek is uitdagend zonder te provoceren. IE OE AA uitgegeven op het eigen Olé Records is The Hitmachine op zn singer-songwriters: een gitaar en een man die ie-oe-aa zingt. En dat op een gekleurde 7 vinylsingle waar slechts op een kant muziek is te horen, maar dat is bij een cd natuurlijk niet anders. Als bonus zit er nog een inlay bij met een illustratie van Lutz Driessen. Intiemer dan dit hebben we The Hitmachine nog niet gehoord, en het bevalt goed. Van een andere orde is The Hitmachine Goes De Fabriek/De Fabriek Goes The Hitmachine. De Fabriek, een groep rond Richard van Dellen die al sinds de jaren 1980 actief is, werkt samen met The Hitmachine waardoor het nog onduidelijker wordt wie waar verantwoordelijk voor is op Het Terrein II. Op het ene veertig minuten durende nummer worden live-opnames van The Hitmachine afgewisseld met improvisaties en elektronica. De oplage is beperkt, de hoes is handgemaakt en de wisselende muzikale technieken lopen naadloos in elkaar over. Een sterke mix, kortom. De uitgaven bewijzen nog maar eens dat als het met de muziek en de hoes goed zit, de rest overbodig is.