Een bos, een muzikaal trio en enkele opgezette kippen in de zachte, warme gloed van het herfstlicht. Dat is het gefotografeerde concept bij het Utrechtse Moi, Le Voisin die met hun tweede langspeler ‘Idiots’ op de proppen komen. Weer een band met een Gonzoïst in de gelederen, als dat maar goed gaat. De dromerige, ietwat weemoedige kindjes op de hoes zijn een passende verwijzing naar de warme nazomerse tonen die zullen volgen. Folktonen, maar dan met een eigen buurman-kantje, zelf noemen ze het graag postfolklore of akoestische punk. Eén ding is zeker, dit is geen groepje om zomaar één label op te plakken. Zo nemen ze de luisteraar mee op een zwerftocht door verschillende stijlen heen, we gaan van Ierse pub naar Balkan over country tot (indie)pop. Je zou denken dat het snel een rommelboeltje wordt, maar nee, Moi Le Voisin weet als het ware een homogeniteit te leggen in de variatie zelf. De grappige, vertederende improvisatie ‘Bird (Reprise)’ is opnieuw iets helemaal anders, maar past er juist ook weer in. Alleen jammer dat ze die zo abrupt afgeknipt hebben. Met ‘My Sisters Tiny Hands’ hebben ze een mooie cover van The Handsome Family in huis. Hierin neemt celliste Lot Broos even het vocale roer over van leadzanger Benjamin Van Vliet. Als we bassist/pianist Laurens Ham daar ook nog bijhalen, dan hebben we een trio stemmen die goed bij elkaar passen met gearrangeerde muziek die er mag zijn. ‘Here, With You’ is daarin wel het summum én een mooie afsluiter. Eentje met een accordeon om zachtjes tot in het oneindige mee te wiegen, totdat alles helemaal ontspoort in muzikale chaos waarbij piano en cello wild over de accordeon heen gaan rebelleren. Een eerlijk plaatje voor folkgezinden.