Het Engelse Ramp Recordings bezigt zich vooral in de dubstep, maar verbreedt de catalogus met dit album van de uit Los Angeles afkomstige Pudge. Een naam die al eerder in het vizier lag van het Amsterdamse Rush Hour label (zie de Beat Dimensions verzamelaars) en doet nu een serieuze poging naar de perfecte hip hop mixtape. J Dilla mag dan letterlijk god zijn, en James Pants de ongrijpbare virtuoos, Pudge beticht zich geheel op eigen wijze van een zelfde klasse. De Amerikaan knipt, plakt, sampelt zich een ongeluk, met en zonder het gebruik van zelfgeproduceerde beats. Radio-opnamen en tv-stemmen verdringen zich om de intro van Princes Lets Get Crazy, tot het geheel wordt gedrenkt in donkere hip hop. We glijden verder over brokken beats en mysterieuze samples om Pudge de draak Hold On My Heart van Genesis te horen muteren tot een abstracte soulbom. Het album tikt krap een half uur lang en daarom te kort, maar dit neemt niet weg dat ‘Idiot Box’ een waar avontuur door een nieuwe wereld van experimentele beats is. De Amerikaan draait met liefde aan de knoppen van zijn kortegolfstation van het fantastische, waar de kracht ligt in de imperfectie van het geluid. Beats klonteren samen met gebroken loops en brakke samples, om tezamen te komen tot een coherent geheel. Dit is het geluid van de stad Los Angeles, op een hete zomerdag, waar de ondergaande zon een gedenkwaardige avond aankondigt. Geen Dilla meer, snikt de adept nog steeds. Draai Pudge, en besef dat de tijd voor nieuwe beattovenaars allang is aangebroken.