Sinds tien jaar is het eigenzinnige Leuvense label Zeal thuishaven voor een aantal fijnzinnige groepen uit vooral het indie en folkgenre. Het label kwam de laatste jaren pas echt boven de radar uit met de release van het debuut van Isbells. Maar dat ze bij Zeal een neus hebben voor fijne jonge bands bewijzen ze nu opnieuw met de release van het debuut van het West-Vlaamse Low Vertical. Met I Saw A Landscape Once levert de band een eigenzinnige plaat af die het elektronische gefriemel van later werk van Radiohead koppelt aan soms krachtige indiesongs, zoals het korte titelnummer. De plaat bewandelt een dunne wankele lijn tussen ingetogenheid en euforie, maar dondert er niet af. Daarvoor werd de productie te strak in de hand gehouden door Wouter Vlaeminck van Tomàn. Hij zorgt er samen met de band voor dat ondanks de vele ideeën die in de verschillende songs worden gestopt het geheel klinkt als een mooie eenheid. Bandlid Seppe Van den Berghe mocht zich dan ook nog bezighouden met het werkelijk prachtige artwork van het album. Al die factoren opgeteld levert een meer dan geslaagd debuut op. Een plaat die de mooie boom die Zeal op tien jaar tijd is geworden een mooie nieuwe vertakking bezorgt. (www.lowvertical.be). Onze brievenbus werd ook nog gevuld met de September ep van het uit Leuven opererende Tannhauser. Hun in eigen beheer uitgebrachte debuut Löven was een genreoefening op het werk van My Bloody Valentine. Het resultaat was halfslachtig te noemen en het gevaar een epigoon te zijn loerde om de hoek. Dit mini-album is opgedeeld in twee delen. De eerste vier nummers zijn nieuw, de vijf volgende verschenen op de oudere Almost ep. In de bijgevoegde bio noemen ze de meest uiteenlopende invloeden. Kraftwerk, Sunn O))), Liars, wij horen het niet. Het lijkt ons dat de band nog altijd op zoek is naar een eigen gezicht. In afwachting van het resultaat van die zoektocht wachten wij nog met een definitief oordeel over de band. Voorlopig is het oordeel negatief.