Ju Suk Reet Meate en Jacki Oblivia (né Stewart) zijn u mogelijk bekend als leden van Los Angeles Free Music Society en Smegma. Daarnaast zijn Meate en Oblivia sinds 2008 actief als The Tenses, naar eigen zeggen een “meer intiem” liveproject, waarbij ze zich laten inspireren door de ruimte en het publiek. ‘Intiem’ dient hier te worden geïnterpreteerd als ‘een kleine opstelling’, want écht gezellig wordt het op ‘Howard’ nooit. De bio benadrukt nog eens dat Ju Suk Reet Meate en Oblivia een grote invloed zijn geweest voor allerhande zootjes ongeregeld als Merzbow, Sun City Girls en Wolf Eyes. En inderdaad: zo treiterig als The Tenses hier en daar – vooral op de A-kant – klinken, hebben we zelfs Wolf Eyes niet vaak geweten. Die A-kant is in de Smegma studio opgenomen en bevat drie relatief korte tracks. Opener ‘Howard’ is nog een tamelijk bevattelijke collage, maar bij het helse luisterspel ‘Burn’ gaan alle sluizen open: over een impressie van alarmsirenes wordt tot gekmakens toe een stemsample (“somebody stop this you might be crazy”) herhaald. Een ‘uitdagende luisterervaring’, dus. De B-kant wordt volledig gevuld met het achttien minuten lange ‘Relax’, een liveopname van een concert in Portland. Alle waanzin van de A-kant zit in deze track, maar doordat er meer tijd wordt uitgetrokken voor een gebalanceerde opbouw, krijg je een minder paranoïde luisterervaring. De intro van ‘Relax’ is zelf ronduit pastoraal te noemen. Verderop bedienen The Tenses zich nog van gevonden vocalen, veldopnames, contrabas (onvindbaar in de liner notes, dus waarschijnlijk van een draaitafel afkomstig), pocket trumpet en een hele hoop speelgoed. En zélfs een streepje gitaar: een even rudimentaire als hypnotizerende riff (de bio refereert aan Link Wray, maar die referentie valt met een korrel zout te nemen). ‘Howard’ is misschien niet over de hele lijn een plezier om naar te luisteren, maar wie zijn listening al eens uneasy lust, heeft een mooie trip voor de boeg.