Faith Fanzine is een van de meest hartelijke en toegewijde fanzines voor elektronische dansmuziek. En wie een extreem gedistingueerd label als Innervisions kan overtuigen een t-shirt op de markt te brengen waarop staat “House, House and more fucking House”, verdient sowieso een standbeeld. ‘House Aint Dead’ lijkt aanvankelijk een veilige mixcompilatie. De spits wordt afgebeten door Prosumer. Geen enkele stem die het gevoel van de Berlijnse Panoramabar op een zondagmiddag dusdanig kan vertolken als de zijne. We dromen op Ane Bruns stem die haar ‘Headphone Silence’ ten behoeve van een geweldige remix aan Dixon en Henrik Schwarz heeft afgestaan. Laatstgenoemde komen we een paar tracks later tegen met het Afro-deephouse- epos ‘I Exist Because Of You’. Wat daarna gebeurt, valt niet verklaren. Als een virus sluipt een minimal-beat tussen de Afrikaanse zangpartijen en pruttelt en tikt het alsof er een pan met erwten op het vuur staat. Het klinkt gereduceerd en opgeruimd. Kil, maar functioneel. We moeten de tracklist lezen om bevestigd te zien dat het hier om ‘Pannikattack’ van Plastikman gaat. Bedoelen de mensen van Faith dit als een grap, een hommage of is het gewoon een provocerende actie om de zoveelste houserenaissance op zijn plek te wijzen? Intussen vibreert Etienne Jaumet‘s ‘Repeat After Me’ in de remix van Âme door de kamer. Daarna worden we opnieuw overmeesterd. Dit keer door de zieke klanken en pads van Pepe Deep Burnt Braddock, wiens ‘Incredible Feathered Creature’ zo idioot, onconformistisch en fijn klinkt, dat alle noodzaak van de discussies rondom house wegvalt. House gaat niet over vocals of reductie. House is, hoe afgezaagd het ook klinkt, nog steeds een gevoel. Maar boven alles geldt: house is niet dood!