Elk genre kent zijn evoluties en de elektronica van Humcrush nieuwste vormt daar geen uitzondering op. Het Noorse duo koppelt progressieve elektronica aan ingewikkelde, polyritmische percussie. Thomas Stronen en Stale Storlokken vertrekken daarbij van korte, gesamplede of zelfgecreëerde geluidjes (het werkproces is ons niet geheel duidelijk) die ze gelaagd op elkaar stapelen om aldus tot ingewikkelde, springerige ritmes te komen. Stronen speelt op de meeste tracks daarenboven nog mee op zijn akoestische drumset; compagnon Storlokken voorziet de nummers van opvallend buitenaardse synthklanken (zoals Dodo dat ook zo goed kon op het onderschatte Androids Dream). Ondanks de hecht samenwerkende machineklanken klinkt het totaalgeluid bijzonder open en op de één of andere manier paradoxaal genoeg zelfs luchtig, jazzy. De ritmisch complexe onderbouw, afgewerkt met hypermoderne elektronica, lijkt een natuurlijke en avontuurlijkere ontwikkeling van wat Paul Schütze zon vijftien jaar geleden maakte. Hornswoggle is evenwel moeilijker toegankelijk dan het werk van het Australisch voorbeeld, maar een kennismaking met Hornswoggle loont meer dan de moeite.