Cristal is een trio uit Richmond, dat sinds een aantal jaren handelt in een mix van drones, noise en dark ambient. Na het spannende ‘Re-Ups’ uit 2008, is er nu de opvolger ‘Homegoing’, waarop de koers naar huis de band in aanmerkelijk veiliger vaarwater brengt. Op de opener horen we een in de verte een rillende cello over een winderige ijsvlakte. Het idee is mooi, maar het nummer klinkt uiteindelijk als een intro van iets groots dat nooit aankomt. De cellist wordt vervolgens bedankt, en we blijven alleen achter in een landschap van langzaam golvende ambient. Eerder werk van Cristal kende spontane momenten van harde noise en uitgekiend gegoochel met elektronische effecten, maar ‘Homegoing’ is teleurstellend eendimensionaal. De nummers ontberen ontwikkeling, en met alleen dreigende tonen die af en aan waaien red je het dan niet. Ook de klank van het geluid, iets waar het in een genre als dit voor een niet onbelangrijk deel om draait, mist diepgang. De bas rolt niet uit je speakers, en de synthesizers klinken dun. Ergens in het midden van de plaat komt een ratelende drone de boel wat meer dreiging geven, maar het kan niet echt baten. Mensen die maar geen genoeg krijgen van bands als Svarte Greiner en Deaf Center kunnen ‘Homegoing’ een kans geven, maar verwacht niet van je stoel te worden geblazen.