In harde tijden komt het erop aan om creatief te zijn. Een stelling die kan toegepast worden op de eerste release van het Nederlandse label Natalie Loves. Het label wil allerlei artistieke zielen samenbrengen om van hun releases kleine pareltjes te maken. Het eerste album waarvoor ze deze werkwijze toepassen, is het muzikale project van zelfverklaard dichter en singer/songwriter Mathijs Petri. Voor elk van de tien nummers op de plaat werden bevriende grafische kunstenaars aangesproken. Zij mochten voor de songs een kaart ontwerpen met de beelden die de song bij hun opriep. Ondertussen werd Petri in zijn huiskamerstudio bijgestaan door een aantal gastmuzikanten die zijn gedichten van een jazzy soundtrack voorzagen. Een subtiele drumroffel hier en blazer daar. Er duikt ook al eens een sample op, een streepje elektronica. Als één van zijn voorbeelden haalt Petri Spinvis aan. Begrijpelijk, maar deze eersteling haalt alvast tekstueel niet het niveau van Spinvis. De absurde en soms hermetische beeldspraak van laatstgenoemde is dan ook soms zuivere poëzie. Op dit album doen de teksten soms iets te geforceerd aan. Muzikaal creërt Spinvis ook een veel spannender universum. Het feit dat Petri een zeer beperkt zanger is, helpt de zaak ook al niet vooruit. Al bij al een plaat die minder rimpelingen zal veroorzaken in de vlakke landen bij de Noordzee dan de eerste van Spinvis.