‘High Society’ een conventioneel drum ‘n’ bass album noemen, doet geen enkel recht aan de kwaliteiten van de maker, High Contrast. ‘High Society’ is het tweede album van de Britse drum & bass producer Lincoln Barrett. Op het eerste gehoor slaat hij op dit album dezelfde weg in als op zijn debuut, ‘True Colours’ uit 2002. Want waar Photek de house in de drum ‘n’ bass introduceerde en Goldie verantwoordelijk was voor orkestrale partijen, zorgt High Contrast voor de doorbraak van een stijl die haar wortels heeft in funk van de jaren zeventig. Dat zorgt voor verschillende hoogtepunten. Het nummer Twilights Last Gleaming verdwijnt niet meer uit je hoofd door de verslavende gospelsample Have You Heard?. Op Brief Encounter word je spontaan verliefd op de melodische bassen en de prachtige vrouwelijke vocalen. En Lovesick is zijn antwoord op de discotrack Spead Love van Hospital labelgenoot Nu:Tone. Aan het album werkten onder meer Dynamite MC en Spoonface mee. Helaas leiden die bijdragen niet tot de meest geslaagde nummers. Alles komt goed door de verbale kwaliteiten van grime MC Nolay op het nummer Angels And Fly. Over een 808 bas geeft Nolay haar mannelijke collegas Dizzee Rascal en Kano definitief het nakijken. Uiteindelijk maakt het motto van Lincoln Barrett alles duidelijk: “The higher the contrast, the deeper we go.”