Shit, zie ik er zo uit?, dacht Armstrong toen hij op tv zijn eigen maanlanding zag. Alle hoeken van de realiteit worden afgespeurd in Jazz. Ook Charly Bird Parker wordt gefêteerd. Nederlands zingen is al lang geen taboe meer. Ik heb het altijd gezegd: de revolutie komt uit Hasselt. Er wordt veel gesproken, maar weinig gezegd. Vandaar de titel. De tekst primeert. Hier is een jong boeiend dichter aan het woord. In dit uiterst gevarieerd album zit een beetje rap en veel hiphop. De literaire en muzikale invloeden zijn zeer uiteenlopend. Opener ‘Het wasgoed’, jazzy en voorzien van drums, kon een tekst zijn van Gust Gils. Het fantastische ‘Schaduwrijk’. Typische rap wordt ontmaskerd in ‘Zoutvaatjes’. Begaaid, of goed jotje, gewapend met een lichte dosis ironie, in de voetsporen van Def P, dwalen door nachtelijk Hasselt. Rap zonder poeha. Teksten die durven gevoelig zijn zoals ‘Zwevend’. Een cd vol pareltjes als ‘Feesjes’. Nu reeds een hit in Radio Head! Het stemgebruik rijkelijk geschakeerd. Kast klinkt als Marcel Van Thilt op zijn beste poëzie-cds.
De achterbank, een windvlaag, passievruchten, zoutvaatjes, of zomaar met zijn mokkel op de achterbank
Kast zoekt het nooit ver. Uit het alledaagse poëzie destilleren, dat is groots. Openhartigheid zonder meligheid, klaar als Hasseltse jenever. Je voelt het aan je kleine teen: dit is veelbelovend. Ondanks de nog jonge leeftijd heeft dit veel potentieel. Gevoel en poëtisch. Een originele mix. Zowel kleinkunst van fucking Miel Cools, als chanson van Bram Vermeulen. ‘Dichters Dansen Niet’ van Serge van Duijnhoven, Elvis Peeters, daarmee heeft deze wonderbaarlijke mix raakvlakken. Voorwaar, voorwaar, de heropstanding van het Heilig Paterke kan echt niet lang meer uitblijven. Hij zal het beamen: Dit is een eigenbeheer cd, dus niet kopiëren, maar kopen. Krijg je geen spijt van!