Je trio Haight Ashbury dopen, staat bijna gelijk aan de helft van de eigen recensie schrijven. Als je de cd dan ook nog de naam ‘Here In The Golden Rays’ meegeeft, dan geef je de recensent eigenlijk weinig keus. Verwijzen naar Californië, de jaren 1960 en verzamelde hippies in dit stadsdeel van San Francisco wordt hem dan verplicht. Dat doen zou dit Schotse drietal echter volledig tekort doen. De tonen van de flower power zijn weliswaar evident aanwezig, de invloeden liggen breder. Zo wordt er in de opener Freeman Town al geknipoogd naar The Jesus And Mary Chain en in Preacher geflirt met indiepop. Net als Black Mountain of Sleepy Sun geven de Schotten hier een moderne invulling van een 40 jaar oud geluid. De sitardrone is daar, maar wordt aangevuld en afgewisseld met elektronische fuzz en scheurende gitaar. Dit houdt je, ondanks de lengte van de werken, voortdurend op de punt van de stoel. Dat het drietal daarbij in de stemmen van Jen en Kirsty Ashbury ook nog een perfect op elkaar aansluitend setje heeft, vergroot de magie alleen maar. Haight Ashbury lijkt met de naam dan ook meer te verwijzen naar de creativiteit van het stadsdeel, dan alleen de culturele geschiedenis.