Hakkebordspeelster Barbara Romen en gitarist Gunter Schneider zijn al zo’n kwarteeuw muzikale- en levenspartners en doorgaans in elkaars buurt te vinden, ook al kan de context nogal verschillen. Zo kwam in GC #108 nog een album aan bod van het kwartet Quadrat:sch, waar ze deel van uitmaken. Met die band creëerden ze muziek die vooral inzette op compacte, lichtvoetige en vaak zeer ritmische stukken, heel wat anders dan wat op ‘Here Comes The Sun’ te horen valt. Deze samenwerking met de iets jongere, in Berlijn gebaseerde klarinettist Kai Fagaschinski houdt zich immers op binnen de wereld van de gestaag verschuivende, vrije improvisatie. Doorheen deze zes stukken, waarvan er vier boven de tien minutengrens belanden, wordt een enorm subtiel en afgewogen spel van klanken en harmonieën gespeeld, waarbij elke muzikant een brede bagage aanspreekt en gebruik maakt van onalledaagse technieken om geluiden te produceren waar moeilijk grip op te krijgen valt. Zo’n hakkebord wordt doorgaans met stokjes bespeeld, maar begin erover te wrijven, bewerk het met draden of andere objecten, en het doet het ene moment denken aan een accordeon en het andere aan een draailier, harp of analoge synthesizer. Hetzelfde geldt voor Schneider en Fagaschinski, die nergens toegeven aan eenvoudige melodieën of duidelijke scharnierbewegingen. Dat levert doorgaans muziek op van een indrukwekkende gelaagdheid en intense focus (zelfs in passages die flirten met de volstrekte stilte), met regelmatig een tranceachtig effect, maar de homogeniteit van de plaat is meteen ook zijn achilleshiel. Het gebeurt immers allemaal zo coherent, gedoseerd en bedachtzaam, dat deze opnames uit 2008 wat reliëf missen, wat prikkels, en uiteindelijk ook een beetje saai zijn.