Het Noorse Throne Of Katarsis is toe aan zijn vierde album. Sinds hun ontstaan in 2003 heeft de band zich tot doel gesteld om de ware geest van old skool black metal levend te houden. Dit heeft als gevolg dat er bij Throne Of Katharsis geen ruimte is voor experiment of vernieuwing. Wel maken de met veel verf overgoten heren ruim plaats voor schelle gitaren, een ijzige sfeer, schreeuwerige vokills en dun klinkende drums. Uiteraard hanteert het kwartet blasfemische teksten om hun verderf over de mensheid uit te storten. Daar is allemaal niets mis mee, ware het niet dat de vijf nummers van deze plaat veel te lang duren. Dezelfde motiefjes keren eindeloos terug wat al snel tot verveling leidt. De band focust zich te veel op de ware identiteit van het genre en vergeet dat eentonigheid leidt tot zwakheid. En er zijn natuurlijk te veel bands, denk maar aan Darkthrone en Immortal die het hen veel beter, intenser, gruiziger en ijziger voordeden. Het maakt dit album tot een middenmoter dat geen potten weet te breken en alleen bij vluchtige beluistering enigszins weet te boeien.