Twee indiepopmiddenmotors met een voorliefde voor de jaren 1960 en 1970 en voorzichtige snufjes psychedelica. De New Yorkse band Quilt schrijft fijne, compacte retropopliedjes die zo uit 1967 hadden kunnen stammen, ware het niet dat de arrangementen net wat strakker zijn dan toen gebruikelijk was. Psychedelische pop in een bitesize formaat, zullen we maar zeggen. Een beetje Pink Floyd, wat Fleetwood Mac en Fairport Convention en daar dan een hedendaags indiepopsausje overheen. Het klinkt heerlijk en de band gaat uitermate economisch te werk, waardoor alle liedjes alweer voorbij zijn voordat je er goed en wel in zit. Een fijn plaatje, dat hooguit wat teveel in de zichzelf opgelegde grenzen blijft. ‘The Pink Caves’, de tweede plaat van Fenster is wat ambitieuzer en mikt ook op een wat ander sfeertje: de Duitse band haalt haar geluid bij het soort sinistere crooners en semi-onschuldige meisjespopliedjes waar David Lynch al jaar en dag zijn films mee vol stopt. Duistere liedjes waarin altijd wat lijkt te broeien onder de oppervlakte, met sensuele bassen, dramatische tremologitaren, ijle geluidseffecten en onderkoelde, ijzige zang. Op liedjesniveau werkt het geluid uitstekend en de band houdt het spannend met eigenzinnige coda’s, wisselende zangers en onalledaagse arrangementen, maar gedurende de lengte van de plaat gaat zich toch wat wreken dat er nergens een echte uitschieter te vinden is. En zo komen we er via deze twee bands toch weer achter dat psychedelische pop meer een genre is en blijft voor singletjes.