Met dertig jaar agressieve elektronische muziek op de teller, willen we alleen nog tijd vrijmaken voor EBM die een beetje extra moeite doet. Het Belgische NTRSN bevindt zich nog steeds aan de goede kant van onze discriminerende selectie dankzij een dieet van oud ijzer, een onvermoeibare hyperkinetische drang om tegenslagen te overleven, en de inbreng van enkele zonevreemde elementen zoals de Afrikaanse rituele invloeden van Parascope. Het wordt allemaal gebracht met een verbetenheid en energie die, eerder zeldzaam in dit genre, ook live kan overtuigen. Wat de ritmes en elektronica (we hebben hier te maken het extremisten die alle gebruikte apparaten met naam en toenaam vermelden, en elke avond vlak voor het slapengaan een paar bladzijden lezen in de handleiding van een analoge synth) betreft, stopt NTRSN zeker niet weg waar zijn kleurenpallet vandaan komt. Maar er zijn slechtere leermeesters denkbaar dan Cabaret Voltaire, Portion Control of de meer toegankelijke electrofase van SPK. Dit genre heeft een hondstrouw publiek dat zeer terecht extatisch zal zijn over deze cd. Zelf woekeren we minder met onze krachten, en huldigen we de matigheid: het zal nog zelden voorvallen dat we aggro-electro albums in zijn totaliteit beluisteren. Maar in kleine dosissen en op gezegende tijden slaan we je graag (zogenaamd per ongeluk) tegen de grond van een betonnen dansvloer op de tonen van een hit als Red Day.