De openingstrack van Happiness doet een paar minuten aan alsof we naar iets uit de Drone Records catalogue aan het luisteren zijn. Een zachte maar sinistere geluidsgolf met bezwerende stemmen erin verwerkt, de rite is begonnen. Maar dan barst het los, oerklodders gitaren missen hun verrassingseffect niet. Ze doen een moment denken dat we een cd in het straatje van Unsane, Blutch of aanverwanten in handen hebben. Maar dan gaat het tempo naar beneden en de distortion pedalen worden uitgeschakeld, voor You Judas is de opbouw het wapen en niet de geluidsmuur. Het album heeft zowel ruimte voor een lange episch instrumentaal nummer zoals On Your Knees And Pray Cowboy waarin de contrasten tussen opbouw en noise knap worden uitgebuid. Mogwai is dan ook zeker een referentie en ze mag fier staan naast Black Sabbath. Happiness heeft meer sinistere ondertonen als de uitgesproken intro. Een song als Spies doet echt aan als doom metal in de mix met emo core. Naast de epische instrumentals en nummers waar de uitspattingen centraal staan bevat Happiness overwegend degelijke guitarbrokken die een brug slagen tussen doom metal, hard en emo core en het genre Mogwai. We hebben van dit schuifje ongeveer evenveel genoten als dat van landgenoten In-Kata.