Hadden we gisterenavond een afspraak met de geschiedenis – onze ultieme kans om een van de meest legendarische groepen alsnog aan het werk te zien – of was de passage van Michael Rother & Friends een halfbakken poging om een graantje mee te pikken van de revivalkoorts die momenteel opwaait rond de Krautrock?
Al naargelang de bron is Neu! ofwel één van de meest grensverleggende Krautrockgroepen ooit, ofwel de meest overschatte band aller tijden. De meningen blijven bijna veertig jaar na hun debuut nog steeds voor de nodige hoogoplopende discussies zorgen. Feit is wel dat Neu! op verschillende domeinen erg vernieuwend was en tot op vandaag een belangrijke inspirator blijft. Niet alleen het kortstondige lidmaatschappij van beide leden bij Kraftwerk, het typische geluid van de groep (het minimalisme van Kraftwerk versterkt met een goede scheut harmonie en noise en het typische drumspel van Klaus Dinger) maar ook de opvallende hoezen, en het uitvinden van de remix (groots volgens de ene, puur bedrog volgens de andere) dragen bij tot de mythe die Neu! geworden is. Gisterenavond stond stichtend lid Michael Rother bijgestaan door Steve Shelley (Sonic Youth) op drums en Aaron Mullan (Tall First) op basigitaar op de planken van Kunstencentrum Vooruit. Benjamin Curtis (School of Seven Bells) die ook aangekondigd was gaf verstek.
De afwezigheid van Klaus Dinger zorgde ervoor dat men het mythische karakter van het concert bij voorbaat niet ten volle kon uitspelen (The Stones zonder Keith Richards, The Smiths zonder Johnny Marr?). Rother gaf ook op voorhand aan dat hij ondanks de ronkende titel ‘Hallogallo 2010 – Michael Rother & friends present NEU! Music’ ook zou putten uit zijn verleden met Harmonia, Cluster en zijn solowerk. Reünietournees van dit formaat zijn en blijven een dubbeltje op zijn kant. Houdt men de traditie in ere en blijft men trouw aan het origineel of wil men het verleden vertalen naar de toekomst en kiest men ervoor om nieuwe versies te brengen. Feit is dat het publiek, ook wij, vooral uit nostalgie waren afgezakt naar Gent. Rother zette vanaf de eerste noot duidelijk de toon door te openen met enkele pure, onversneden ritmische Neu!-nummers. Shelley had de moeilijke opdracht om Dinger te doen vergeten en slaagde daar – niet zonder enige moeite – in. Drummen op dit niveau is en blijft pure topsport. Rother en zijn kompanen namen in De Vooruit geen risico’s en bleven het strakke tempo tot aan het eind van hun set volhouden. Spielerie als ‘Im Glück’ wat niets meer was dan de registratie van een uitstap met een roeibootje die Rother samen met zijn vriendin maakte of ‘Negativland’ – fluittonen, een drilboor en feedbackgitaren vermengen zich met wat ijle stemklanken – kwamen gisterenavond niet aan bod. Rother besefte meer dan wie ooit dat een dergelijke concepttournee veel valkuilen inhoudt. Hij ontweek ze gisterenavond vakkundig. Michael Rother & friends present NEU! Music’ was geen legendarisch concert, daarvoor ontbrak Klaus Dinger en speelde de groep iets teveel op safe. Maar als nostalgische trip naar het verleden was het een groots concert.