Muziek uit twee landen waar de Arabische lente nog altijd in volle bloei is, Egypte en Syrië, wordt niet snel de westerse wereld ingestuurd. Tenzij het gaat om een gerenommeerd cultlabel zoals Sublime Frequencies. Omar Khorshids ‘Guitar El Chark’ was al eerder uitgebracht, maar enkel als lp en die was inmiddels al lang uitverkocht. Daarom is er deze cdheruitgave met tien extra onuitgegeven songs op de koop toe. Omar Khorshid was een instrumentalist uit Caïro die zwaar beïnvloed door Elvis Presley en The Beatles zich de elektrische gitaar meester maakte en een band vormde waarin hij Arabische folklore vermengde met westerse sferen. Later speelde hij bij grote orkesten die soundtracks maakten voor tv en films, maar op zijn zesendertigste overleed Omar bij een zwaar auto ongeluk, waardoor zijn nalatenschap niet verder is kunnen groeien. Alle composities van deze dubbelaar zijn in Beiroet gemaakt in de gouden experimentele jaren tussen 1973-77. De titelsong, ‘Ah Ya Zaman’, ‘Sidi Mansour’ en ‘Raqset El Fada’ zijn exemplarisch voor zijn sterke geluid. Achtentwintig pareltjes van hevige psychedelische rock in paardengalop met Moog synthesizers tot aan dromerige exotische composities zoals u nog niet snel gehoord zult hebben. Over naar de brandhaard Syrië waar de bloeiende lente niks dan bloed brengt. Sham Palace is het nieuwe stokpaardje van Mark Gergis (ontdekker van Omar Souleyman en tevens collaborateur bij Sublime Frequencies) waarop hij zijn eigen selectie wereldse vondsten uit het heden en verleden uitbrengt. Deze dabke compilatielp staat in het teken van de Houran regio in het zuiden van Syrië waar de elektronische dabke bestaat uit heftige, bevreemdende ritmes en smerige synthesizers, gekenmerkt door folkloristische melodieën van de schelle mejwiz bamboefluit in levende of gesamplede vormen. De songs zijn live opgenomen tijdens huwelijken en klinken hypnotiserend van begin tot eind met songteksten die puur gaan over liefde en lust, enkel geroepen door mannen ter uitnodiging voor groepsdansen. De klappers zijn ‘Mili Alay (Sway To Me)’ van Mohamed Al Ali gezongen door een scherp kinderkoortje, gevolgd door de krakerige met samples gevulde improvisatie ‘Afrah Houran’ van Faraj Kadah & Ashraf Abu Leil. Wie dacht dat Omar Souleyman de topman van de dabke was, zal op deze plaat flink wat ontdekken en de vingers kunnen aflikken. Wel gelimiteerd tot 1000 stuks, dus wees de muzikale schaarste voor. En Assad? die vinden ze hopelijk binnenkort in een rioolbuis.