Grab That Gun van het Canadese The Organ kwam in 2004 al uit in Canada en Amerika. Nu, twee jaar later, is het album pas verkrijgbaar in België en Nederland. In het geval van The Organ is dat extra zuur want de New Wave/postpunk revival is alweer een tijdje over zijn hoogtepunt heen en The Organ tapt op Grab That Gun volop uit die vaatjes. Het is maar goed dat de vijf dames raad weten met die invloeden zodat dit album niet helemaal als mosterd na de maaltijd smaakt. Katie Sketchs vocalen schitteren, gekenmerkt door dezelfde desolate melancholie die we kennen van Morrissey en The Cures Robert Smith en toch iets vaster, statiger, als Ian Curtis. Trippy baslijntjes, helder rinkelende gitaren en de bescheiden inzet van een orgel maken het plaatje dan helemaal af. Een negen voor imiteren, nu het cruciale onderdeel nog: de eigen inbreng. Die is spijtig genoeg beperkt. Alleen de pakkende opener Brother weet echt te boeien. De rest van de 29 minuten die Grab That Gun lang is blijven te laf hangen in bescheidenheid. Daar had met iets meer lef en creativiteit veel meer in gezeten want de ingrediënten om deze maaltijd op smaak te brengen zijn allemaal aanwezig. Nu maar hopen dat de volgende gang het hoofdgerecht is.