Uitgekleed tot op het bot. Wanneer je wat elementen uit deze muziek weghaalt kun je evengoed naar het geluid van een tikkende klok luisteren. Maar het gaat nu juist om die paar schaarse elementen waar de Denen Pellarin & Lenler hun nummers mee optuigen, of misschien juist dat wat ze weglaten. Het originele plan was om voor Chain Reaction een nieuw soort r&b te maken. Dat plannetje ging niet door, maar in de verre verte zijn er nog echos van te horen. Bijvoorbeeld wanneer er ijltjes wordt gezongen door Raz Ohara, The Plan, Pernille Pang of Antenne. Op de andere nummers overheerst het typische Berlijnstempel. Minimal, zult u denken, maar dan niet de technovariant. Wellicht minimaal, maar dan toegepast op alle soorten muziek, minimal funk, minimal hiphop, minimal r&b en minimal electronix. Al het clichégeluid is door de jongens grondig verwijderd en er blijft nog een skelet van de muziek over. Een indrukwekkend skelet. Er staat heel veel niet op dit album, maar wat er wel op staat is een schot in de roos. Doe nog maar wat meer van deze afwijkende vorm van minimal.