De Honest Jons-cds brengen muziek en andere klanken die zijn gedolven uit de EMI-archieven van 78-toeren platen. Give Me Love. Songs Of The Broken Hearted bevat opnamen uit Bagdad tussen 1925 en 1929. Een verrassend beeld rijst op: dat van een stad waarin verschillende geloofsovertuigingen en volkeren door elkaar leven en in koffiehuizen Koerden, Arabieren en Joden met elkaar musiceren en zingen. Wat we op de cd horen, klinkt voor ons waarschijnlijk precies als wat we associëren met Oriëntaalse muziek. Dat komt doordat de muziek in een lange traditie staat, die terugvoert tot de zestiende eeuw. De regels zijn gesteld, daarbinnen bestaan talloze varianten en wordt vrij geïmproviseerd. De instrumenten staan ook min of meer vast: viool, oud, ney (Iraakse fluit), een soort dulcimer en eventueel percussie. Vaak wordt gestart met een instrumentale introductie, de taqsim, waarmee letterlijk de toon wordt gezet en de melodische voortgang wordt bepaald. Een aantal langere taqsims staan los op deze cd. De muziek lijkt hele toonladders op en af te gaan en is ritmisch vrij. Dat geldt ook voor de zang, waarbij minder een melodie wordt gevolgd en vaak een lettergreep in verschillende tonen wordt gezongen. De zang klinkt lamenterend, wat past bij de onderwerpen: de grote gevoelens en liefdesverlangens. Bij herhaalde beluistering komt de variatie binnen de muzikale regels duidelijker naar voren. Daarnaast wint Give Me Love waarschijnlijk aan kracht als je de achtergronden leest in het begeleidende boekwerk dat bij het recensie-exemplaar niet was bijgevoegd, dus daar moeten we de platenmaatschappij maar vertrouwen als zij zeggen dat het verhelderend, interessant en fraai geïllustreerd is.
De verzamelaar Sprigs Of Time is muzikaal nog veel gevarieerder: een wereldreis op 78 toeren. In dertig tracks stappen we van gamelan naar rumba, van Senegalese ritmes naar Amerikaans variété en een lied van Fairuz. Dat moet een vroege opname van haar zijn! Naast deze befaamde Libanese zangeres zijn meer beroemdheden vertegenwoordigd, zoals de fadozanger Fernando Farinha, de Calypso-koning Mighty Sparrow, Cliff Edwards en Sexteto Habanero. Verder fraaie curiositeiten, zoals een Georgische orgelopname en iets uit Canton. Een mooie compilatie in zijn verscheidenheid, maar zeker ook in zijn combinaties en opbouw. Bovendien worden beide cds gepresenteerd met een fantastische geluidskwaliteit.