John Barrett heeft er wel zin in, met zijn Bass Drum Of Death. Een bio vol schrijven alsof je alles alleen hebt gedaan, een one-man-band die er geen blijkt te zijn. Want er is ook nog Colin, en samen spelen ze gitaar, bas- en kickdrum, een waaier aan percussie en schreeuwen ze zich een ongeluk. Verwijzen doet Barrett naar grootheden als Junior Kimbrough, RL Burnside en The Hill Tops, allen afkomstig uit dezelfde streek als dit combo: Oxford, Mississippi. Dat vinden wij te veel eer. Barrett ziet torenhoog naar deze mannen op, net als hij opziet naar Hasil Adkins, Jon Spencer en The White Stripes. Hij komt net tot aan hun hielen. Toch staan er leuke songs op deze cd. Opener Nerve Jamming zal menig punkrockhartje zwart kleuren, Young Pros en de titelsong doen dat eveneens. Maar er staan net zo goed draken op, een verknipte ballad als Spare Room hoeft voor ons niet. Dergelijke liedjes halen de energie uit de plaat, halen de drive weg. Onze tienerjaren zijn dan wel al lang verleden tijd, we herkennen nog steeds artiesten die zich onderscheiden van het peloton, en daar hoort Bass Drum Of Death niet toe. Het werd allemaal al eens eerder en beter gedaan, maar na het opheffen van The White Stripes vindt het duo zeker een plekje. Ergens ver weg in een moeras, diep in Mississippi.