Een gelegenheidsbende, dat is Grumbling Fur. Leden van diverse groepen als Guapo, Mothlite en Pharaoh Overlord besloten tot een dag lang gezamenlijk improviseren. Aanwezigen: Daniel OSullivan, Antti Uusimaki, Jussi Lethisalo, David Smith en Alexander Tucker. Na enige tijd heeft OSullivan zich over de productie van de opnamen gestort, met Furrier als gelukkig resultaat. Hij laat de cd beginnen met aan aantal sfeervolle tracks, waarin spannende loops, bijna lieflijk tinkelende bellen en gitaren met een aardige distortion de toon bepalen. Curling Hides introduceert dan opeens een jazzy drumsolo, die overgaat in swingend drumwerk, begeleid vervormd synthesizer- en gitaargeluid. De over het algemeen vrij korte tracks gaan vloeiend in elkaar over of volgen elkaar probleemloos op, ondanks het feit dat Grumbling Fur zich van de ene sfeer naar de andere stijl begeeft. Wandering klinkt als jazzy postrock met een shoegaze-randje, een andere keer improviseert het gezelschap een swingend, meanderend soort psychedelica light, zoals in Green Garden Fur. Aan dat afwisselende geluidslandschap worden uiteindelijk ook donkere stemmen toegevoegd in tracks als Sommaren Är Här en Orb of the Woods. Soms duister grommend, soms met lange gedragen zanglijnen. Vooral in combinatie met de elektronische ritmes en melodielijnen klinkt het nogal pathetisch; de stemmen hadden achterwege kunnen blijven maar gelukkig zijn ze in de mix ver genoeg op de achtergrond gehouden. Blijft over: een afwisselende en toch consistente, sfeervolle en meeslepende plaat.