Als echt origineel zijn niet meer lukt, dan moet je je als band binnen het dichtgesneeuwde postrocklandschap proberen te onderscheiden op een andere manier. Collapse Under The Empire, een duo uit Hamburg, opteert daarom volop voor een strategie die grofweg gebaseerd is op vijf hoekstenen, namelijk een uitgesproken epische sound, wijds aangezette sfeerschepping, doorgedreven romantische grandeur, cinematisch getint bombast en last but not least ijzersterke composities. Net niet overdonderende gitaarlagen worden overspoeld door golven orkestrale elektronica. Gitaren zijn namelijk maar één aspect van het ruimere geluid. Precies hierdoor heeft de dramatische, instrumentale postrock van Collapse Under The Empire meer gemeen met God Is An Astronaut dan pakweg Mogwai of Godspeed You! Black Emperor. De overeenkomsten met die twee iconische bands zijn er uiteraard, en zijn ook niet (meer) te vermijden, maar in plaats van te opteren voor de verwachte dynamiek van stil en luid wordt op Fragments Of A Prayer, album nummer vier, voluit gekozen voor het neerzetten en uitdiepen van een melancholische atmosfeer en een bijna gezandstraald geluid. Piano, diverse windinstrumenten en strijkers maken het geluidspalet compleet en van Fragments Of A Prayer best wel een frisse wind in een verder grotendeels artistiek windstille niche.